Mimo tej ogromnej różnorodności owady raczej nie są obiektem naszego zainteresowania czy fascynacji – no może za wyjątkiem entomologów… Wzbudzają raczej niechęć, a nierzadko strach. Zwyczaje wielu gatunków owadów nie są dla nas przyjemne – to prawda – ale wielu po prostu nie znamy. Dziś pierwsza porcja ciekawostek o zwyczajach owadów.
- Najmniejszym owadem świata jest osa Kikiki huna, której nie widać gołym okiem – ma 0,16 mm. Z kolei najdłuższym owadem jest, co nikogo pewnie nie zdziwi patyczak – Phryganistria chinensis zhao – mierzący 62,4 cm. W kategorii „waga ciężka” wygrywa chrząszcz afrykański goliat – może ważyć nawet 100g, czyli tyle co średniej wielkości ptak np. kos.
- Pchły to rząd owadów obejmujący ponad 2 tysiące różnych gatunków.
- Podczas kopulacji samiec pluskwy przebija pancerz ciała samicy za pomocą ostro zakończonego aparatu kopulacyjnego i wprowadza nasienie pod skórę. Miejsce nakłóć nie jest przypadkowe – wynika z budowy pancerza pluskwy. Po każdych takich „amorach” w pancerzu samicy pozostają blizny.
- Dorosłe osobniki omanicy spichrzanki (zwana potocznie molem spożywczym) żyją maksymalnie dwa tygodnie, bo nie pobierają żadnych pokarmów, w przeciwieństwie do larw, które mogą rozwijać się nawet przez kilka miesięcy żywiąc się suchymi pokarmami z naszych szafek kuchennych.
- Ćma bukszpanowa to motyl pochodzący z Azji, który w Europie pojawił się dopiero w ladach 20-tych XXI wieku i od tej pory dewastuje nasze ogrody.
- Modliszka podczas kopulacji zjada samca zaczynając najczęściej do głowy, co nie jest dla niego przeszkodą w dokończeniu „dzieła”. Co więcej, jego ruchy stają się bardziej energiczne i efektywniej dostarcza nasienie.
- Mrówki znaczą trasę do źródła pokarmu, zostawiając ślad zapachowy. Jeśli przetrzesz palcem powierzchnię, po której podążają zgubią ślad i w miejscu, gdzie się urywa utworzy się charakterystyczny korek do czasu, gdy znów trafią na zgubiony odcinek trasy.
- Samce mrówek rozwijają się tylko z niezapłodnionych jaj – to tak, jakby człowiek rozwijał się tylko z pojedynczej komórki jajowej albo plemnika.
- Choć dla ok. 2 mld mieszkańców Ziemi owady są normalnym pożywieniem, większość ludzi reaguje z obrzydzeniem na „brzęczący posiłek”. Chińczycy wprowadzili do regularnego menu już 300 różnych gatunków owadów – od szarańczy, poprzez mączniki, do larw pszczół i os.
- Rodzina pszczołowatych (Apidae) to nie tylko pszczoła miodna i trzemiel, ale nawet 20 tys. różnych gatunków! To więcej niż ssaki i ptaki razem wzięte! Najwięcej gatunków pszczół żyje w Stanach Zjednoczonych.
- Owady mają uszy we wszystkich możliwych dziwnych miejscach, ale nie znajdziecie ich na głowie. Zatem gdzie są umiejscowione? Na nogach, skrzydłach, nawet na odwłoku!
- Mucha domowa czuje smak stopami, które są zdecydowanie bardziej wrażliwe niż ludzki nos. W przypadku smaku cukru musze stopy są 100 razy czulsze niż ludzkie języki. Mniam!
- Sztama mrówek z mszycami to dopiero fenomen! Obfite źródło węglowodanów w wydzielanej przez mszyce spadzi jest na tyle kuszące, że mrówki chronią je przed innymi owadami. Co więcej, odgryzają nawet mszycom skrzydła, by kolonia nie mogła się przemieszczać. W ciągu jednego lata kolonia mrówek jest w stanie zebrać nawet do 15 kg cukru z mszyc.
- Rybik cukrowy jest ewenementem w świecie owadów, potrafi bowiem dożyć sędziwego, jak na owady, wieku 8 lat.
- Każdej jesieni cała kolonia os wymiera. Zimę przetrwają tylko zapłodnione młode królowe, które wraz z wiosna rozpoczną budowę nowego gniazda od dla przyszłej kolonii. Osy nigdy nie wracają do starego gniazda za względów higienicznych.
- Karaczan prusak potocznie nazywany karaluchem lub francuzem, nie jest wybredny, jeśli chodzi o jedzonko. Gdy przed długi czas nie ma dostępu do pożywienia bogatego w białko żywi się własnymi wylinkami, a nawet padłymi, słabymi i chorymi pobratymcami.
- Ulubionym pokarmem szerszeni są… pszczoły. To ich najgroźniejszy, naturalny wróg. Szerszenie są mięsożerne więc ich celem nie jest miód a larwy pszczele, które są bogatym źródłem białka zwierzęcego. Zaatakowane pszczoły nie są bezbronne – natychmiast tworzą wokół napastnika szyk bojowy przyjmujący kształt kuli. Wytworzone w ten sposób ciepło i dwutlenek węgla są zabójcze dla szerszenia.
- Kleszcze zapadają w sen zimowy i trwają w tym stanie ukryte pod liśćmi lub
w ściółce leśnej do czasu, gdy temperatura powietrza nie osiągnie przynajmniej 7-9 st.C. Wówczas głodne wyruszają na polowanie. Mniej przypadków ugryzień przez kleszczy w jesienno-zimowych miesiącach wynika raczej z tego, jak jesteśmy ubrani, a nie braku kleszczy. - Pluskwy nie potrafią latać, bo nie mają skrzydeł. Za to są doskonałymi biegaczami. W ciągu 1 minuty pluskwa potrafi przebiec nawet dystans 1 m, co oznacza, że pokonuje odległość 200 razy dłużą od długości swojego ciała.
