fbpx

Produkty COŚ NA... dostępne są we wszystkich sklepach sieci Stokrotka

Muchy

Muchy

Muchy domowe to gatunek kosmopolityczny. Występują we wszystkich strefach klimatycznych. Nie spotkamy ich tylko za kołem podbiegunowym. Liczne źródła wskazują, że muchówki (grupa, do której należą muchy) występowały już w czasach prehistorycznych. Najstarsze dotychczas odkryte szczątki muchówek pochodzą z triasu, czyli sprzed prawie 240 mln lat. Muchy doskonale przystosowały się do życia w środowisku zagospodarowanym przez ludzi. Ze względu na niehigieniczny tryb życia są niebezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt domowych.

dorosła mucha siedzi na zielonym liściu

Tryb życia much

Muchy osiedlają się tam, gdzie mieszkają ludzie i zwierzęta hodowlane. Funkcjonują w trybie dobowym. Są aktywne w ciągu dnia, kiedy wygrzewają się na nasłonecznionych powierzchniach i krążą wokół ludzi i zwierząt. Szczególnie napastliwe w dni słoneczne, bezwietrzne, ciepłe, gdy temperatura powietrza przekracza 25-30°C. W okresie pastwiskowym są bardzo uciążliwe dla zwierząt. Noce spędzają ukryte w różnych zakamarkach pomieszczeń gospodarczych i mieszkań. W ten sam sposób zimują. Dorosłe osobniki nie żyją długo – w sezonie letnim max. 4 tygodnie. 

Pożywienie much

Muchy do perfekcji opanowały umiejętność współżycia z człowiekiem, czerpiąc korzyści z jego obecności. Żywią się przede wszystkim nieświeżym jedzeniem, gnijącymi resztkami roślinnymi, rozkładającymi się szczątkami zwierzęcymi. Liżą też pot, śluz, wysięk z ran, łzy, mocz, wodnistą część kału. Żerują na składowiskach odpadów, śmietnikach, obornikach, pastwiskach. Wabi je zapach gotowanych potraw i nieprzyjemny (jak widać nie dla much), ostry zapach amoniaku. 

Jak na tak niewielkie stworzenia, spożywają duże ilości pożywienia i pozostawiają po sobie duże ilości odchodów. Taki tryb życia powoduje, że muchy mają kontakt z wieloma bakteriami i roznoszą je na swoim ciele i w odchodach. Wśród chorób roznoszonych przez muchy są m.in. polio, paratyfus, cholera, salmonelloza, gruźlica, czerwonka bakteryjna, tężec, dur brzuszny. 

 

Ciało much

Muchy domowe to najliczniej występujące na terenie Polski muchówki, osiągające 6-10 mm długości. Należą do grupy owadów dwuskrzydłowych. W odróżnieniu od innych owadów latających mają tylko jedną parę skrzydeł. Zredukowana tylna para skrzydeł to tzw. przezmianki, które pełnią rolę narządu równowagi. Muchy potrafią przemierzać spore odległości. 

Zauważalne są różnice w fenotypie samicy i samca. Samica jest większa i ma oczy bardziej oddalone od siebie. 

Muchy mają oczy złożone z ponad 4 tys. maleńkich oczek. Dzięki nim nie muszą poruszać głową, by widzieć niemal wszystko wokół siebie i szybko reagować ruch. Co ciekawe, każde z 4 tys. oczek widzi osobno – tylko to, co jest bezpośrednio przed nim, a muchy widzą jeden obraz składający się z maleńkich fragmentów. Efekt jest podobny do patrzenia przez okno autobusu z naklejoną siatką mesh. 

Muchy mają trzy pary owłosionych odnóży. Lepkie przylgi i pazurki umożliwiają im poruszanie się po gładkich powierzchniach. Za pomocą odnóży rozróżniają smak, a czułkami wyczuwają zapachy. 

Aparat gębowy much przystosowany jest do zlizywania pokarmów. Owady nie są w stanie pobierać pokarmów stałych, co nie oznacza że z nich rezygnują. Najpierw rozpuszczają je śliną, a następnie zlizują. 

Rozmnażanie much

Muchy są jajorodne i bardzo płodne. Jaja składane są najczęściej świńskich odchodach. Larwy much mogą rozwijać się również pod skórą zwierząt lub ludzi. Cykl rozwojowy much jest ściśle związany z temperaturą. Im jest cieplej, tym larwy szybciej osiągają dojrzałość. Co tłumaczy ich plagowe ilości w miesiącach letnich. Mucha rozmnaża się w imponującym tempie. Przy sprzyjających warunkach pogodowych, w sierpniu pełen cykl rozwojowy muchy (od jaja do postaci dorosłej) może trwać tylko 14 dni. Jedna samica składa jaja co 2-4 dni i jest w stanie złożyć ich nawet 2000 w ciągu swojego kilkutygodniowego życia. 

Szkodliwość i zwalczanie much

Irytujące brzęczenie i namolne fruwanie koło ucha to być może najbardziej irytujące zachowania muchy, ale z całą pewnością nie najgorsze. Muchy przenoszą z odpadków i odchodów liczne drobnoustroje na pożywienie i przedmioty w otoczeniu człowieka. Są źródłem wielu poważnych chorób zwierząt i ludzi. Stanowią istotne zagrożenie epidemiologiczne, dlatego nie powinniśmy tolerować ich obecności w naszym domu. W okresie ich aktywności należy chronić przede wszystkim żywność przed kontaktem. Warto zabezpieczyć okna moskitierami, jak również sięgnąć po gotowe do użycia, specjalistyczne środki odstraszające i owadobójcze. 

O muchach

w liczbach

Świat owadów i zwierząt jest fascynujący! Nawet jeśli okazuje się być dla nas równocześnie mocno uciążliwy…

Jedna mucha może przenieść na sobie nawet kilkadziesiąt milionów komórek bakterii.
W jednym kilogramie nawozu świni domowej może się rozwijać nawet 15 000 larw.
Każdego dnia pojawia się tyle much, ile jest ludzi na całym świecie.

Informacja o plikach cookie na tej witrynie

Ta witryna korzysta z plików cookie, które służą do personalizacji i optymalizują działanie naszego serwisu. Więcej informacji znajduje się w Zasadach ochrony prywatności, a w przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia osobiste. Korzystając z witryny, wyrażasz zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookie.